Jak wyglądają genitalia transseksualisty? (18+)

Post kierowany głównie do ciekawskich nie-transów, ale myślę, że i transi znajdą tutaj parę przydatnych zdjęć. Jak wyglądają genitalia przed leczeniem, w trakcie terapii hormonalnej oraz po operacjach zmiany płci - ilustrowane wyjaśnienie. Głównie o trans-mężczyznach, na samym końcu krótko o paniach. Klikaj na zdjęcia, aby je powiększyć.

Uwaga: poniżej gołe fotki kobiet, transów i transek ;)

Nim zaczniemy pokaz niecenzuralnych zdjęć, parę słów wstępu. Transseksualista rodzi się z kobiecym ciałem. Żeby zostać zakwalifikowanym jako trans musi być (z grubsza) wolny od poważnych wad układu płciowego, np. interseksualizmu. Wygląda zatem jak dowolna zdrowa kobieta. Zwykła wagina to punkt wyjściowy dla transseksualisty. Natomiast transseksualistki są w odwrotnej sytuacji - ich "oryginalne wyposażenie" to penis i jądra. Jest to często mylone. Nie ma jednej ustalonej zasady co do nazewnictwa transowych genitaliów, zależy to ściśle od konkretnej osoby. Niektórzy nie mają nic przeciwko medycznym nazwom typu "pochwa", "wagina" czy "łechtaczka", inni wolą męskie nazwy typu "mini-penis", a pozostali używają własnych nazw ("tam", "przednia dziura", "babskie części") lub mieszają je wedle uznania. Pytanie niezaprzyjaźnionego transa o jego intymne części ciała jest dość niegrzeczne, tak samo jak pytanie słabo poznanego mężczyzny o rozmiar lub kąt odchylenia prącia.

Przed jakimikolwiek zmianami

Jak już wspomniałem, na początku trans wygląda jak przeciętna kobieta. Waginy różnią się między sobą drastycznie, niezależnie od płci psychicznej właściciela/ki. Wielkość i kolor warg, długość napletka łechtaczki, owłosienie - to wszystko może wyglądać naprawdę różnie. Różnorodność kobiecych genitaliów świetnie pokazują galerie Genital Size, WillyWorries oraz VulvaVelvet. Na tym etapie pominę zdjęcie, jako że internet pęka od cipnych fotek. ;)

W trakcie terapii hormonalnej

Pierwszym etapem w standardowej drodze leczenia jest przyjmowanie środków hormonalnych zawierających androgeny. Pod ich wpływem zmieniają się m.in. genitalia, zwłaszcza łechtaczka, która rośnie i staje się bardziej wrażliwa. Wielkość końcowa zależy od indywidualnych predyspozycji danej osoby - u niektórych "fiutek" jest niewiele większy od przeciętnej łechtaczki, u innych osiąga nawet 6cm (baaardzo rzadko, ale jednak się zdarza). Nie da się wstępnie określić, ile urośnie konkretna łechtaczka. Pod wpływem testosteronu błony śluzowe zazwyczaj przysychają (jak przy menopauzie), przez co mogą występować zaczerwienienia i drobne ranki niezwiązane z żadną chorobą weneryczną. Można powiedzieć, że łechtaczka transa na hormonach wygląda jak trochę większa kobieca łechtaczka poddana sesji z pompką próżniową.

Po operacjach zmiany płci

Operacja rekonstrukcji genitaliów z żeńskich na męskie jest nazywana potocznie "trójką" (trzeci zabieg w standardowym leczeniu). Może być jednoetapowa lub rozłożona "na raty". Jej główne elementy to wytworzenie prącia oraz implantacja protezy jąder, czasem także plastyka cewki moczowej (rezygnuje się głównie ze względu na ewentualne komplikacje). Istnieje kilka metod przeprowadzenia takiej operacji: metoidioplastyka, w której wykorzystuje się głównie łechtaczkę, neofalloplastyka z wykorzystaniem tkanek z boku lub ręki/nogi, protezowanie, czyli neofalloplastyka z protezą hydrauliczną, oraz ich połączenia i wariacje. Poniżej kilka przykładowych efektów końcowych leczenia, przy czym zaznaczam, że koniec leczenia nie zawsze jest równoznaczny z wytworzeniem pełnego zestawu genitaliów - to zależy od danego człowieka, jego zdrowia i możliwości finansowych oraz potrzeb. Niektórzy transi rezygnują z trójki ze względu na niezadowalające ich efekty obecnie dostępnych metod i korzystają z "oryginalnego zestawu" bądź specjalistycznych protez.

Protezy

Ci, którzy nie decydują się na ostatnią operację, mogą korzystać z realistycznych protez. Mocuje się je na klej charakteryzatorski/medyczny lub za pomocą uprzęży. Często bywa tak, że proteza da lepszy efekt niż operacja, nie jest jednak kawałkiem ciała, dlatego każdy musi sprawę gruntownie przemyśleć. Poniżej przykładowe protezy z górnej półki (wystarczająco realistyczne, żeby być alternatywą dla operacji).

Transseksualistki

Na koniec kilka zdjęć "skończonych" pań, czyli zmiany genitaliów z męskich na żeńskie. Jako że nie siedzę w temacie zbyt głęboko, nie będę się rozpisywał i poprzestanę na pomocach wizualnych. ;)

 _________

Wsparcie nadal potrzebne - pomóż autorowi!