Mini zestawienie domowych spłaszczaków

Post został opublikowany w 2012, kiedy jeszcze wrzucałem zdjęcia linkowane w różnych serwisach hostingowych. Niestety hosting wygasł, a ja nie mam już zdjęć, które można było tu wcześniej zobaczyć. Mimo to zostawiam go tak, jak jest, bo może komuś przydadzą się opisy.

A zatem i nocia. Nie miałem pomysłu, akurat upychałem nogą ciuchy w szafce i wysypała mi się sterta mniej lub bardzie zużytych spłaszczaków... Wybrałem te, których kiedyś używałem najczęściej i spłodziłem z nimi tę oto notkę. Może się komuś do czegoś przyda, a jak nie, to się chociaż pochwalę gotową izolacją brzuszną na zimę, a co, stać mnie. ;) Pamiętajcie, że mam cycki zdecydowanie ponad przeciętną, czyli widać bardziej niż zazwyczaj, nie sugerować się, że u każdego będzie tak wystawało.

 I owszem, mam na sobie różową koszulkę (z hasłem "Sex Drugs & Sausage Rolls"), specjalnie z dedykacją dla kolejnego "tru" i męskiego ponad wszelką miarę pana, z którym miałem okazję dość nieprzyjemnie pogawędzić.

Na pierwszy ogień pójdzie nie do końca spłaszczak, bo bandaż. Te zdjęcia w zasadzie robiłem ostatnie, stąd jedno jest szalonej jakości, a przy drugim koszulka mi się podwinęła o zaczep. Ale nic to, życie transa jest ciężkie w każdej strefie jego życia, więc czemu i nie w fotografii. ;) Tutaj za dużo tłumaczyć nie trzeba, ot, zwykły elastyczny bandaż o szerokości 15cm - jedyny słuszny bandaż do wiązania się.

-> Duży fociak <-

Następnie guma, wersja mało zużyta, bo uszyta nie dalej jak pół roku temu i traktowana jako awaryjna. Na czym polega jej uszycie? Ot, dwa pasy gumy krawieckiej zszyte razem, z tyłu haftki, co by było się łatwiej z potwora uwolnić. W zależności od upodobań, mogą być luźne lub ciaśniejsze niż własna skóra. Osobiście jestem za tym drugim, ale trzeba pamiętać, że przy ciasnych spłaszczakach oddycha się brzuchem, nie klatą. Nie polecam szycia na ciasno tym, którzy dopiero zaczynają. I proszę tego nie traktować jako wyzwania. Jak się taki spłaszczak sprawuje? Całkiem nieźle. Łatwo go nałożyć przy odrobinie ćwiczeń (czasem się roluje na łopatkach przy zakładaniu), dobrze płaszczy, jeśli doszyć mu szelki, to nie spada. Minusem są (jak zawsze w przypadku gum) obcieranie i odparzenia. Często chodzi się też jak zombie, z barkami w górze.

-> Duży fociak <-

Guma, odsłona druga - trzy pasy, połączone wyłącznie na plecach. Szczerze - wyszedłem z wprawy w zakładaniu tego cuda, stąd ten najniższy pas tak dziwnie ułożony. Mam w szafce trzy różne wersje, wybrałem tę, w której najczęściej szalałem. Wymaga sporo ćwiczeń, żeby odkryć wszystkie kombinacje, ale to sama zaleta - można dopasować ich układ do każdego ciucha czy zmieniającego się rozmiaru cycków. Szycie? Trzy pasy, ten najbardziej do wewnątrz jest odrobinę ciaśniejszy, całość zszyta ledwo końcami na kawałku gumy, który układa się nie wzdłuż klaty (tak jak te trzy), tylko wzdłuż kręgosłupa. Ot, taki mały ucinek.

-> Duży fociak <-

Spłaszczak na zakładkę, o którym pisałem TUTAJ.

-> Duży fociak <-

Tzw "wyrób stanikopodobny". Używany głównie po domu albo na noclegach. Dobrze się sprawdza do spania, jest miękki, nie uwiera, cycki się nie snują wszędzie na widoku. Może nie płaszczy jakoś rewelacyjnie, ale pod ciuchy do spania styknie. Uszyty z kilku warstw elastycznego materiału, szelki niezbędne, żeby nie zsuwał się w nocy.

-> Duży fociak <-

No i ostatni w tym mini-zestawieniu, weteran. Dostałem go od kumpla, który dostał go od kumpla, który... No, nie wiem, co było z nim wcześniej, ale wysłużył się porządnie. Przerabiany i zwężany tysiąc razy, nadal z opcją na udoskonalenie. Jeden z moich pierwszych w kolekcji. Wydaje mi się, że to był kiedyś jakiś wyrób medyczny, a la pas piersiowy pooperacyjny czy cuś. Generalnie poza kilkakrotnym zwężaniem i poprawianiem linii pod pachami nic z nim nie robiłem szczególnego.

-> Duży fociak <-

Tyle jeśli chodzi o moje ulubione z domowych wersji, aktualnie noszę burżujne kupne (które się już rozlatują na kawałki, bo jest ich sztuk 1, słownie jeden, i jak się nosi na okrągło, to wiadomo co się dzieje).

A na koniec mały bonus. Często się sądzi, że jeśli się nałoży luźne ciuchy, to się lepiej wygląda, bo cycków nie widać, nawet kiedy spłaszczak chujowy... To proszę sobie zerknąć poniżej (obie foty strzelane jedna po drugiej w tej samej metodzie spłaszczania). Po lewej normalny rozmiar, po prawej za duży. No właśnie. Nie mówię, żeby nosić przylegające do klaty koszulki striptizera, ale ktoś kiedyś mądry powiedział, że w miarę dopasowanych ciuchach widać kontur ciała i nikt się za specjalnie nie przygląda co tam jest pod tą koszulką. No i po prostu, panowie, wygląda się w takich luźnych szmatach jak łachmyta, a na to ani nadobne panienki ani muskularni faceci nie polecą, moi drodzy. :)

-> Duży fociak <-

Uwaga od autora, bo aż wstyd. ;)

Uwaga, zaczniemy od małego podkładu muzycznego. Nie jestem fanem tego typu muzyki, ale treść (oh, jakże urozmaicona i głęboka) idealnie oddaje sens tej notki.

A teraz konkretny przekaz. Panowie i panie. Gdybym dostawał złotówkę za każdego mejla z "i tak pewnie nie odpiszesz", "i tak tego nie przeczytasz", "będę zaszczycony jeśli mi odpowiesz", "proszę, nie uznawaj mnie za dziwadło" albo "przepraszam, że piszę", to miałbym już taki arsenał ASG i książek kucharskich, że musiałbym wynająć magazyn portowy na to wszystko...

Ustalmy raz a dobrze, Grabieżca:
- to zwykły facet (można go nawet poznać osobiście przy odrobinie farta),
- nie urządza castingów na tych godnych odpowiedzi,
- rozumie, że ktoś może żyć jako kobieta, a mimo to być facetem,
- jest otwarty na różne wyznania, plany, poglądy i w zasadzie cieszy się z okazji poznania nowych punktów widzenia,
- nie gryzie, nie bije, nie krzyczy,
- nie ocenia na zasadzie "a ja w twoim wieku to" czy podobne bzdury, każdy ma swoje tempo, panowie,
- nie ma ponad trzydziestu lat, na Boga, nie postarzajcie mnie tak,
- jest przeciwny schematowi "tru transa".

Także - jeśli ktoś chce do mnie napisać, ale się boi, wstydzi albo cokolwiek innego, to zapewniam, że ze mną się całkiem normalnie pisze. Jak dotąd (poza hejterami) nikt nie narzekał. ;) Powaga. Skończcie z tym "i tak nie odpiszesz, bom niegodny". Odpiszę. Może z poślizgiem, czasem konkretnym niestety, ale na pewno odpiszę.

Zgodnie z zapowiedzią nowa notka w tym tygodniu. Ha, foto-notka! <ho ho ho>
Trzymajcie się,
Niski Grabieżca

Ogłoszenie parafialne

Notka w opracowaniu, proszę się nie spinać. Wujek walczył z paskudnym choróbskiem, wymiotował dalej niż widział, a jak widział, to tylko dno miski, aktualnie się ledwo czołga, więc kolejną obsuwkę proszę mi wybaczyć niejako z automatu.

Ale - jako że zgodnie z zapowiedzią wracam prawdopodobnie na hormony tej jesieni i odbębniam na nowo wszystkie badania (poprzednim razem załatwiałem w mieście rodzinnym), to chętnie pogadałbym z kimś, kto jest/był pacjentem dr Libera. Nie ukrywam, że mam mieszane uczucia wobec niego i chciałem trochę temat obgadać, tak bezpośrednio, nie na niebieskim forum. Mejla znacie, jeśli nie, to dla leniwych, żeby nie musieli strony przewijać - krzywekrzeslo@gmail.com Każdy strzępek informacji mile widziany, dłuższa rozmowa jeszcze bardziej, także zachęcam do pisania, bo mi się przyda. ;)

A tak zwanym tymczasem - byle do następnej notki.

Pierwsza wizyta u lekarza

Pierwsza wizyta u transowego diagnosty często jest przełomowym momentem w tranzycji. Nic dziwnego zatem, że budzi tyle obaw i pytań. Dzisiaj sprawdzimy, jak wygląda, czego się po niej spodziewać oraz jak się na niej zachować.

Mały przekaz od Grabieżcy - bez polotu, ale szczery.

 [UWAGA: pojawiają się bluzgi!]

Ja wiem, że przychodzicie tu nie po moje smęty, nie po moje ogólne przemyślenia, ale niestety, dziennik skasowany, a to będzie jego podsumowanie. Może na coś się komuś przyda, jeśli nie, to nastawiajcie się na wznowienie "przydatnych" postów od połowy września.

Jeśli ktoś się otarł o mój dziennik i był niezwykle spostrzegawczy, mógł zauważyć lekką nutkę czarnowidztwa... ;) Grabieżca skupiał się na tym, jak to ma źle w życiu, jak to brak mu odwagi, jak to psuje wszystko wokół. I wiecie co? Nadal magicznie nie jest. Nie, jest chujowo. Ale! Grabieżca to zaakceptował i niniejszym podejmie niemrawą próbę przekonania siebie, że największe gówno da się obejść, kiedy zaciśniesz zęby. A teraz mała wojna z trzema wybranymi argumentami do hasła "jest do dupy, idź się zabij".

Po pierwsze - "ja się nie nadaję na faceta, boże, przecież jestem taką pizdą, o wyglądzie nie mówiąc".
Tak, mam takie myśli. Bywa, że staję przed lustrem i sprawdzam, czy umiem oblizać usta dziwkarskim gestem, bo a nóż-widelec wyjdzie mi lepiej niż męski półuśmiech. Patrzę na swoje 162cm wzrostu, na zarośnięte, ale nadal babsko cherlawe nogi, na za gęste rzęsy, na usta stworzone do seksu oralnego... Patrzę, myślę, analizuję, zdecydowanie bardziej niż jakikolwiek genderowiec płci obojętnej. I wiecie co? Koniec końców i tak widzę faceta. Bo nim jestem. Mimo cycków, mimo słabej psychiki. Kto powiedział, że musisz śmierdzieć petami i piwskiem, żeby być męskim? Kto każe Ci mieć umięśnioną klatę? Kto każe powstrzymywać łzy, kiedy spotyka cię zawód w życiu? Liczysz się ty i twoje odczucia. Nie to, co ci wbijają do głowy, nie to, co wypada, nie to, na co wyglądasz. Ty. Po prostu. Krytyka i tak będzie cię otaczać, śmiech, kpiny, głupie żarty.... Niezależnie od tego, jakiej jesteś płci. Więc czemu się hamować, skoro koniec końców i tak reakcja będzie taka sama, a ty przynajmniej będziesz szczęśliwy? Niechaj wybrzmi moje nieśmiertelne motto - jeśli ty podchodzisz do swojego ts naturalnie, inni też będą to tak traktować.

Po drugie - "gorzej być nie może".
Oh, ależ mój drogi, może. Kiedy myślisz, że nic poza samobójstwem ci już nie zostaje, pomyśl, że stajesz na moście z pętlą na szyi i orientujesz się, że nie możesz tego zrobić. Albo ktoś cię ściąga. Albo lina pęka, nie łamiąc ci karku. Albo w ostatniej chwili łapiesz się jedną ręką barierki w połowie skoku. Co zrobisz, kiedy twoja ostatnia opcja okaże się niedostępna? Co, jeśli twoja ostatnia deska ratunku jest tak naprawdę tylko śmiechem na sali? Jaki masz plan na wypadek, kiedy ostatni z ostatnich planów zawiedzie? "Samobójstwo jest trwałym rozwiązaniem na przejściowy problem". Uwierz, wiem, co mówię. Poza tym jeśli chcesz to wszystko skończyć... Czemu nie poczekać jeszcze chwili i nie zobaczyć, jakie karty dostaniesz w następnym rozdaniu? Wszak od stołu możesz wstać w każdej chwili.
Mam nadzieję, że za często takiej potrzeby nie będzie, ale w razie czego - kto potrzebuje, niech pisze do wujka Grabieżcy. Może coś wymyślimy. Fuck it, jesteśmy wszyscy zajebiści, na pewno wymyślimy!

Po trzecie - "jestem nieprzydatny, zajmuję innym miejsce".
Na to nie mam innego argumentu jak po prostu: a może to jest właśnie twoje miejsce? To, którego tyle szukałeś i nie wiedziałeś, że jest wyłącznie twoje, odpowiednie i idealne, choć do doszlifowania, bo drzazgi się w dupę wbijają? (Z przydatnością nadal walczę.)

Reszta jest dla mnie zbyt osobista lub jeszcze cięższa do wyjaśnienia, żebym się nią dzielił. Może kiedyś, kiedy odnowię dziennik, tutaj nie pora i nie miejsce na tego typu wywody.

Wychodzę z założenia, że każdy ma swoje problemy równie przytłaczające, tylko skalę każdy inną przykłada - z tą myślą od jutra zabieram się za odpisywanie na zaległe mejle i bogowie mi świadkami, że wezmę się w garść. Skoro niechcący zrobiłem się rozpoznawalny, to niech będę przykładem.

Do tych, którym przypadkiem pomogłem - dzięki za zaufanie.
Do tych, którzy mi pomogli - dzięki za ocalenie życia.
Do pozostałych czytających - każda minuta jest wyborem, każdy oddech jest wyborem, zawsze możesz wstać, wynająć kajak i popłynąć na Islandię, jedyne, co cię ogranicza to ty i twoje zapasy żywności. ;)

Dowód na skuteczność ćwiczeń głosu.

Jeśli ktoś się zastanawiał, jakie efekty można uzyskać ćwicząc głos, to poniżej wrzucam swój własny przed i po treningu, a w zasadzie przed i w trakcie. Znalazłem gdzieś w stertach śmieci na kompie stare filmiki, wyciąłem po kawałku głosu na tyle, na ile mój antytalent do takich sztuczek mi pozwolił i oto daję Wam. ;)

Kilka uwag. Pierwszy filmik był kręcony, kiedy miałem 14 czy 15 lat, był w trakcie śmiania się, więc też całkiem dobrze to to głosu nie oddaje, ale jakieś pojęcie można dzięki temu ochłapowi mieć. Drugi filmik był kręcony w wieku 18 lat bodajże. I tutaj parę dodatkowych informacji... Ogólnie scenka była kręcona w środku konstrukcji mostu (to jakby dziwnie było słychać komuś). Krzyczałem do kumpla parę metrów ode mnie, a jak wiadomo - im głośniej, tym wyżej się brzmi. Weźcie to pod uwagę.

Także jeśli widzicie różnicę, to proszę zapomnieć o własnych oporach i zacząć ćwiczyć już dzisiaj. ;)

(TUTAJ post o samych ćwiczeniach)

UPDATE (16.03.2014r.)

Linki niestety powygasały, a uploader nie ma opcji odświeżenia (po prostu usuwa je z konta po wygaśnięciu). Nagrania są na zdechłym laptopie, do którego nie mogę się od dłuższego czasu dostać. Wrzucę na nowo, kiedy tylko go ożywię - choć nie wiem, kiedy to nastąpi.

Nowa władza.

Od dziś dostęp do bloga ma też Vic (nick E.T.), który będzie pilnował, żeby nie usunięto bloga po zamknięciu. Ewentualnie niańczył, gdybym jednak postanowił jakimś cudem do niego wrócić. To samo z forum. Od czytelnika do moda, to się nazywa zawrotna kariera. Oklaski i brawa dla niego.

Kolejne udziwnienie Grabieżcy.

Nowa zabawka - forum, na razie w formie testowej, bez szału i fajerwerków. Nie ma stanowić konkurencji dla - świetnego zresztą - niebieskiego forum, bo zamierzam się w nim skupić wyłącznie na radzeniu sobie na samym początku przemiany, do pierwszych operacji. Na razie pusto i głucho, zbieram użytkowników.

Co do zamknięcia bloga - na razie jest jak jest. Być może się termin przesunie, trzymajcie kciuki.

Zakończenie bloga - ostatnie życzenia?

13.08.2012r. (pon) oficjalnie zamykam bloga. I to nie jest żadne zawieszenie, przerwa czy wakacje. Po prostu zakończę wtedy bloga na amen.

Do 9.08.2012r. macie zatem ostatnią szansę, żebym napisał na jakiś konkretny temat. TUTAJ jest odpowiednie miejsce na wszystkie propozycje. Jeśli się rozkręcicie z tematami, aktualizacje będą kilka razy dziennie. Jeśli nie - może nie być żadnej. Proste.


To tyle.

Ginekolog - relacja na żywo z terenu walk.

Tak, dzisiaj wujek odwiedził kolejny raz w życiu najmniej przyjemne miejsce dla transa. Pierwszy raz (jako dorosły) był traumatyczny, zostałem okrzyczany za wygląd, branie hormonów i w ogóle rezygnację z bycia kobietą, czym godziłem w same serce feminizmu. Pani mnie nawet porządnie nie zbadała ("nie ma miejsca na badanie, proszę przyjść jak się *pani* rozdziewiczy") i wypierdoliła za drzwi. Zajęło mi trzy lata, żeby się zebrać w sobie i pójść znowu. Tchórzostwo, huh. A wiadomo - facet ma być twarda dupa, więc w końcu w jakimś zrywie złapałem za telefon i umówiłem się. Co się nastresowałem, to moje, ale nie było aż tak źle, jak się spodziewałem.

Zmiany w czasie hormonów - dolne rejony

Dostałem kilka mejli, w których zastanawiano się, jak hormony wpływają na wygląd najbardziej babskiej części ciała... ;) Zatem w skrócie:

Przed hormonami/operacjami: 1, 2.
Po hormonach, przed operacjami: 1, 2, 3.
Po operacjach (różne metody): 1, 2, 3. (w zależności od metody i kraju, w którym będziesz się operować, wyniki mogą być lepsze)

Szkoła/studia i stare papiery

Post głównie dla pełnoletnich, jako że trzeba być już za siebie i swoje decyzje odpowiedzialnym przy kombinowaniu ze szkołą. Czyli zacząć można od liceum - wtedy jest się najbliżej mistycznej osiemnastki. Skupiłem się na osobach, które chcą ukryć swoje dane przed innymi uczniami/słuchaczami/studentami. Jeśli zmieniasz dane w trakcie roku szkolnego lub pomiędzy klasami/latami, twoja sytuacja będzie trochę inna i możesz podejść do tematu wyglądu trochę swobodniej.

Podchody z rodzicami.

Skupię się na rodzicach, ale jak wiadomo, różnie bywa i można to odnieść także do dziadków, rodzeństwa i innych bliskich. Jest to jeden z miliarda sposobów, każdy ma w zasadzie swój własny. U mnie w rodzinie od początku było wszystko jasne, więc uniknąłem tej wątpliwej przyjemności, ale teorię znam. ;) Nie jest to post o obwieszczaniu wszem i wobec prawdziwej płci, a jedynie przygotowaniach. Nie wszystko na raz. Dla wygody zamiast coming-out będę pisał CO. Lenistwo na najwyższym poziomie. ;)

Podchody można zacząć od podrzucenia jakiegoś filmu. "Koleżanka mi pożyczyła, ponoć ciekawy.". To jest najprostsza metoda. Zdecydowanie odradzam "Boys don't cry" ("Nie czas na łzy") i tym podobne smęty. Nie można rodziców od razu zastraszyć i zniechęcić. Można podrzucić od razu kilka albo rozwlec to w czasie. Obejrzenie takiego filmu jest dobrą okazją do wybadania, co myślą rodzice na temat transseksualizmu. Jeśli masz kablówkę/tv cyfrową to możesz wyszukać dokumenty o ts (całkiem ich sporo wbrew pozorom) i "dzikim trafem" przełączyć na nie w trakcie rodzinnego posiedzenia przed telewizorem.  Niezależnie od ich stanowiska, działać powinno się powoli, co by nie padli na zawał. ;) Oczywiście, jeśli już się czegoś domyślają, to droga jest krótsza.

Dalej można pójść z zostawianiem artykułów czy książek na ten temat. Tak mimochodem, np w toalecie po dłuższym posiedzeniu. ;) Niech zauważą, że się tym interesujesz. Zaczną się zastanawiać, czy chodzi o ciebie, o jakiś znajomych czy zwykłą ciekawość. Jest szansa, że przedyskutują to wcześniej między sobą i będzie prościej z późniejszym CO.

Jeśli masz taką możliwość, przyprowadź jakiegoś transa do domu. Najlepiej takiego z dobrym wyglądem ;) Przedstaw go jako faceta (km) lub dziewczynę (mk), niech rodzice nie wiedzą o niczym od początku. Niech wpadnie z przyjacielem albo miłością życia ;), żeby pokazać, że nie jest samotny i odrzucony. Po paru takich wizytach możesz (za zgodą transa oczywiście) zagadnąć, że "Nieźle wygląda, nie? Nie domyśliłbym się, że to transseksualist(k)a, gdybym nie wiedziała". I rozmowa zaczęta. Niech rodzice wiedzą, że transi to normalni ludzie, swobodnie (no, w miarę swobodnie) funkcjonujący w społeczeństwie. Odradzam przyprowadzania kogoś dużo starszego, jeśli masz mniej niż 18 lat. Możesz zostać posądzony o uleganie wpływom, a nie ts.

Jeśli zaczynasz zmiany w wyglądzie, na wszelkie pytania możesz odpowiadać w stylu "Tak czuję się lepiej", "Tak czuję się bardziej sobą". W końcu chodzi o to, żebyś czuł się swobodnie, a nie siedział w klatce z pozorów. Przy CO rodzice prawdopodobnie zrobią mentalnego facepalma, że się wcześniej nie domyślili przy tak jasnych komunikatach. ;)

W tak zwanym międzyczasie przygotuj się do właściwego CO - poczytaj różne historie na forach, możesz też wybrać się na spotkanie dla ts. Nie nakręcaj się od razu na pesymistyczną wersję, twoje nastawienie w dużej części udziela się rodzicom w takiej chwili. Podejdź do tego naturalnie, a i oni tak zrobią. Wiem - stres, napięcie, strach... Ale to jest naprawdę ważne. Nie wywracasz świata do góry nogami, choć tak się może wydawać. To jesteś ty, od początku. Po prostu się odsłaniasz. Żadna nowość, po prostu wyjście z ukrycia. Warto jest zebrać jakieś informacje, wydruki z forów, na których wypowiadają się inni rodzice itd. Możesz dać im to wszystko do ręki w trakcie lub po CO, będzie im łatwiej poukładać myśli. Przygotuj się na coś takiego w trakcie podchodów.

Jeśli w trakcie padną pytania o twoją orientację - pt. "Czy ty aby nie jesteś lesbijką?" odpowiedz nie. Nie jesteś. Możesz być hetero facetem, bi, gejem, asem, ale lesbijką nie jesteś i nie będziesz. Nie mieszaj. Nigdy nie kłam dla wygody czy ze stresu. Jeśli CO nadejdzie niezgodnie z planem i za szybko... Trudno. Nadszedł. Załatw to najlepiej jak umiesz i po swojemu, ale nie ściemniaj.

Możesz też zacząć szukać lekarza, który zgodziłby się porozmawiać z twoimi rodzicami tuż po twoim CO. To zwykle ich uspokaja.

I najważniejsze - jeśli już zaczniesz, nie wycofuj się. Pamiętaj, że oni i tak się dowiedzą, niezależnie od tego, co zrobisz. I lepiej, żeby dowiedzieli się od ciebie, a nie znajomych, którzy cię widzieli na mieście w luźnych gaciach pod rękę z niewiastą.

Sprawdzone, proste programy ćwiczeń.

Jako że Grabieżca ostatnio wziął się za przywracanie mięśniom dawnego, zacnego wyglądu, to wrzucam różne plany, jakie trafiły mi w łapska. Nie wiem jak u was, ale u mnie zawsze największym problemem jest znalezienie czegoś ciekawego, planu, który by mnie nie znudził i nie musiałbym go ciągle modyfikować. Wrzucam wyłącznie polskie strony, jeśli ktoś jest zainteresowany, to mogę potem uzupełnić o te angielskie, których jest więcej. ;)

Sprawdzone przez Grabieżcę:
Rozgrzewka - obowiązkowo przed każdym ćwiczeniem!
Hantle - mój ulubiony jak dotąd
Wskazówki na klatę
Ćwiczenia na klatę - strona babska, ale rzetelna w miarę
Ćwiczenia na kręgosłup
Rozciąganie
Hantle 2

Sprawdzone przez znajomych:
Trening 300 brzuszków
Trening 100 pompek
6 weidera - o tym to ja mogę tylko pomarzyć z moimi pogiętymi plecami i całkowitym brakiem mięśni brzucha ;)
Ćwiczenia na kanapie
Wewnętrzna strona ud
Różne rodzaje ćwiczeń

Jeśli ktoś ma linki do swoich planów, to zapraszam. ;)

Broda prawości.

Każdy młody chłopak (w tym i trans, bo niestety najczęściej takim wyglądem możemy się pochwalić) jak najszybciej chce wyhodować dumną, gęstą, bosmańską brodę. Oznaka męskości jak mało która. Goli gładką buźkę w nadziei, że brodziszcze wyrośnie szybciej, używa męskich kremów do twarzy, żeby miała lepsze pole do działań i - moje ulubione - myje nogi męskimi szamponami wzmacniającymi włosy przy wypadaniu, coby zarost rósł bujniejszy także tam. <dyplomatyczne milczenie> Zatem dzisiaj poobalam kilka mitów dot. zarostu, golenia i włosów jako takich.

1. Włosy golone stają się mocniejsze, gęściejsze i ciemniejsze.

Jedyne, z czym się mogę zgodzić, to że staja się ciemniejsze. Faktycznie, zarost który już jest blednie na słońcu, więc po ogoleniu jest ciemniejszy. Jednak to, że włosy będą rosły szybciej czy bujniej, to jedna wielka ściema. I proszę mi nie pisać w komentarzach "Ale ja tak mam!", bo to tylko złudzenie. Odrastające włosy są ostrzejsze i sztywniejsze, ponieważ jeszcze nie zdążyły zmięknąć od "noszenia ich". No i jak już pisałem ciemniejsze. To daje złudzenie bujniejszego zarostu, które mija po kilku dniach i wszystko wraca do poprzedniego stanu. Można próbować ciągle je utrzymać w takiej kondycji, ale będą cały czas bardzo krótkie, więc na jedno wychodzi. Golenie gładkiej twarzy czy nóg nie pomoże w niczym. To samo z monobrwią - depilowanie jej nie sprawi, że stanie się mocniejsza.

Inna sprawa, że golenie zazwyczaj zaczyna się w czasie, kiedy organizm jeszcze się rozwija. Włosy naturalnie stają się coraz mocniejsze i gęstsze, kiedy nastolatek/młody dorosły dojrzewa. Często jest to przypisywane goleniu ("zacząłem mieć silniejszy zarost kiedy zacząłem się golić"), ale bez golenia też by się tak stało.

2.  Jak już zaczniesz się golić, to musisz cały czas.

Tak, a jeśli tego nie będziesz robił, to zarośniesz niczym Wielka Stopa... Włosy przestają rosnąć w pewnym momencie i niezależnie od tego, co z nimi zrobisz, dalej rosnąć nie będą. Inaczej dziewczyny na wiosnę faktycznie potrzebowałyby kosiarek.

3. Da się wytresować włosy.

Jako że jestem właścicielem wyjątkowo niepokornego irokeza rozumiem naiwny ból tego mitu. ;) Niestety, nie da się "nauczyć" włosów tego, jak się mają układać przez uparte zaczesywanie, męczenie gumą/żelem/lakierem itd. Owszem, włos na jakiś czas zmieni ustawienie, ale to nijak nie jest trwała zmiana. Zawsze w końcu wrócą do poprzedniego stanu, jeśli nic z nimi nie będziesz robić.

4. Istnieją szampony, które przyspieszają wzrost włosów.

To ściema. Takie szampony tylko pogrubiają włosy ("jest ich więcej"), ale jeśli chodzi o długość, to jest ona zaprogramowana w określony sposób i żaden szampon tego nie zmieni. Jeśli skrzywdził cię fryzjer, to niestety musisz odczekać swoje. ;)

5. Golenie się ostrą brzytwą powoduje więcej zacięć niż już stępioną.

Mit! Golic się należy jak najnowszym ostrzem (powiedział Grabieżca, mający w łazience maszynkę z zeszłego miesiąca jak nie lepiej...) i zawsze z poślizgiem. "Lekkie stępienie dla bezpieczeństwa" w niczym ci nie pomoże, jeśli nie masz wprawy i miotasz łapskami po twarzy. Im więcej ostrzy, tym lepiej. Świeże ostrze goli dokładniej, nie trzeba przyciskać, poprawiać i zahaczać nierówną powierzchnią. Ale oczywiście można, jeśli ktoś lubi. ;)

6. Golenie "niskich rejonów" zawsze powoduje podrażnienia i krosty.

Wystarczy wcześniej wziąć ciepły prysznic/kąpiel, użyć dobrego kremu/pianki/żelu do golenia (jeśli musisz ogolić jedno miejsce dwa razy, to nałóż jeszcze raz). Po goleniu opłucz się zimną wodą, oklep do sucha (nie trzyj ręcznikiem!) i posyp talkiem. Gotowe.

--------

Pamiętacie jeszcze o możliwości podrzucania tematów? Nie? To won mi na prawą stronę do "koniecznie przeczytaj". ;)

No proszę, proszę...

Ponad 10 tysięcy odwiedzin, całkiem zgrabny wynik.


Dzięki za czytanie, komentowanie i każdą inną formę uczestnictwa! :)

Poranna zaprawa dla leniwych

Szukając czegoś, co by mnie zmusiło do ruszenia tyłka rankiem, znalazłem idealny poranny zestaw dla takich leniwców jak ja. W domu, bez użycia sprzętu, krótko, na nawet najniższy poziom kondycji. Dobre, jeśli ktoś miał długą przerwę od jakiegokolwiek ruchu. Zatem - wrzucam przetłumaczone. Liczby w nawiasie oznaczają liczbę powtórzeń, od których należy zacząć i docelową, do której należy dojść z czasem.

Ćwiczenia:

Pełne przysiady [5 -> 20]:
- nogi rozstawione na szerokość ramion,
- ręce przed siebie,
- powoli zniż się do pozycji, w której nogi uda są równolegle do podłogi,
- szybko wyskocz w górę (uważaj, żeby się nie przewalić).

Pompki [5 -> 20]:
- nogi i ciało proste (żadnego tyłka w powietrzu!),
- patrz prosto przed siebie, nie w ziemię,
- powoli zniż się,
- szybko wyprostuj ręce.
(Jeśli trzeba, możesz mieć kolana na ziemi, ale nadal ciało proste, a wzrok przed siebie.)

Crunches [10 -> 30]:
(Nie znam odpowiednika w języku polskim. Takie szybkie półbrzuszki.)
- połóż się na plecach ze zgiętymi kolanami,
- ręce po bokach głowy lub na klatce (żadnego blokowania ich za głową),
- zegnij się szybko, napinając mięśnie brzucha,
- opuść się na ziemię powoli.

Horyzontalne podciąganki [10 -> 30]:
(Jeśli ktoś ma drążek, to niech robi zwykłe.)
- znajdź coś ciężkiego (niech ci się encyklopedia raz w życiu przyda ;p),
- połóż się na łóżku/kanapie,
- przyciągnij szybko do siebie przedmiot, takim samym ruchem, jakbyś się podciągał,
- powoli opuść go do poprzedniej pozycji za głową.

Pajacyki [20 -> 50]:
- nogi razem, ręce po bokach,
- podskocz, zmieniając rozstawiając nogi i klaszcząc nad głową.

To jest jeden zestaw. Między poszczególnymi ćwiczeniami nie robisz żadnej przerwy, a między zestawami odpoczywasz minutę. Zestawów ma być trzy, więc spokojnie z powtórzeniami, jeśli twoja kondycja jest daleko w lesie. Kiedy skończysz trzy zestawy, przechodzisz do rozciągania, które jest teraz łatwiejsze niż przed.

Rozciąganie:

Skręty:
- unieś ręce w pozycji jak do boksowania,
- zrób skręty w jedną i drugą stronę, najdalej jak potrafisz,
- kończ każdy skręt ciosem.

Rozciąganie boków:
- połóż jedną rękę na biodrze,
- druga rękę wyciągnij nad głową w stronę, w którą będziesz się rozciągać,
- zegnij się najdalej jak umiesz, "dopychając" ręką.

Sięganie do stóp:
- usiądź na ziemi, nogi razem i prosto,
- przesuwaj ręce po nogach w kierunku stóp najdalej jak potrafisz,
- jeśli chcesz, możesz także zrobić osobne rozciąganie dla każdej nogi.

Hammies&Quads:
- połóż się na ziemi z prostymi nogami razem,
- zegnij jedno kolano w kierunku twojej głowy,
- złap nogę obiema rękami i dociśnij, wytrzymaj [20sek -> 30 sek],
- zmień nogę, zrób to samo (po dwa powtórzenia na nogę),
- wstań, oprzyj się jedną ręką o ścianę,
- złap drugą ręką kostkę nogi (prawą ręką prawą kostkę, lewą ręką lewą kostkę),
- przyciągnij stopę jak najbliżej tyłka, wytrzymaj [20sek -> 30 sek],
- zmień nogę, zrób to samo (po dwa powtórzenia na nogę).

Rozciąganie ramion:
- złap ręce na nadgarstki za głową,
- pociągnij jedno ramię w lewą stronę i wytrzymaj ile potrafisz,
- zrób to samo w prawą stronę.

Koniec. Ta-da. To nie są ćwiczenia na mega muskuły czy giga utratę wagi, ale pomagają wprowadzić nawyk ćwiczenia. Bez takiego nawyku raczej żadne ćwiczenia nie pomogą, nawet na najlepszej siłowni. ;)

Praca przed zmianą papierów.

Jest sezon, więc to dobra pora, żeby znaleźć jakąś tymczasową pracę i zarobić na zmianę. Post jest dla osób, które są pewne swojego wyglądu, dobrze się czują ze sobą i są pewne siebie (lub potrafią udawać pewnych siebie). Nie polecam tej metody, kiedy jest się wyglądem na etapie chłopczycy. Na ten etap zarzucę osobnego posta niedługo

Czego Ci potrzeba:
- pozytywnego podejścia i uśmiechu (obowiązkowo i bezapelacyjnie, nawet jeśli tylko na pokaz),
- dobrego wyglądu, odpowiednich ubrań (rozmowa o pracę nadal jest rozmową o pracę, niezależnie od płci, ubierz się porządnie),
- CV z męskimi danymi (ale tylko CV, nigdy nie fałszuj dokumentów - komentarze zachęcające do czegoś tak głupiego będą usuwane),
- kwalifikacji do danej pracy (oczywiste),
- zaświadczenia o ts/bycia w trakcie wyrabiania opinii o ts/referencji od poprzedniego pracodawcy itp.,
- samozaparcia i odporności na nieprzyjemne reakcje potencjalnego pracodawcy.

Poszukiwanie pracy zaczyna się zazwyczaj od pisania CV, sprawa oczywista. CV piszesz zgodnie ze swoją płcią, czyli jako facet. Doświadczenie, umiejętności, hobby... Normalnie jak zawsze, tylko płeć odpowiednia. Trzeba więc zdecydować się na jedno imię (zwłaszcza, jeśli się planuje zostać w tej firmie na dłużej, żeby nie wprowadzać potem zamętu z nagłą zmianą imienia). Jeśli poznają was jako Krzyśka, to raczej średnio im się będzie chciało nagle i "bez powodu" przerzucać na Adama. Zdjęcie musi być w miarę aktualne. Tego trzeba pilnować, żeby nie było zaskoczenia u pracodawcy. Nawet telefonem da się zrobić dobre zdjęcie, jeśli jest dość jasno. W teorii w dowodzie też powinno być aktualne, ale... Cóż, sam tego nie pilnuję. Robiłem dowód mając jakieś 19 lat, z roztrzepanym irokezem (życzliwość kumpli) i jakieś starej bluzie. W dodatku z araszmatą. Wstyd koszmarny, kolejny powód, dla którego nie pokazuję dowodu. Szczerze mówiąc - sam bym się nie poznał. Ale nie chce mi się wymieniać dowodu przed zmianą papierów. Inną sprawą jest, że urzędnik ma wgląd do Twoich poprzednich zdjęć w dowodzie - lepiej, żeby nie musiał za dużo myśleć przy tym. ;)

Kiedy CV jest gotowe, czas szukać pracy. Szczerze polecam mało prestiżową robotę typu sprzątanie, wykładanie towaru czy KFC. Nikt się tam nie będzie przejmował "panem od szczoty". Jeśli ktoś się przykładał do ćwiczenia głosu, może spróbować telemarketingu, dość łatwa do zdobycia praca. To mała wskazówka dla tych, którzy nie mają za dużo doświadczenia lub nie są całkiem pewni swojego wyglądu. Ci, którzy już popracowali, nie potrzebują tego akapitu. ;) Z czasem wyrabia się w człowieku jakiś taki system ostrzegawczy i już instynktownie wie, gdzie może aplikować, a gdzie zostanie potraktowany jako zboczeniec/kobieta.

Rozmowa o pracę umówiona? W takim razie bardzo ważny jest teraz wygląd. Lepiej przyjść ubranym zbyt oficjalnie niż zbyt na luzie, złota zasada rozmów o pracę. Zwłaszcza, jeśli aplikujesz do pracy, w której liczy się odpowiedzialność, utrzymanie porządku i w której jest kontakt z klientem. Polecam ciemne spodnie (absolutnie nie dżinsy, zwykłe, materiałowe spodnie, nie będące bojówkami czy skejtami) i trochę luźniejszą koszulę, np. w kolorową kratę czy cuś. Wtedy jednocześnie jest się ubranym schludnie, ale też nie sztywno. Jeśli ktoś nie wie, jak dobrać koszulę, niech pogrzebie w postach na temat dobierania ubrań, pisałem na ten temat wcześniej. Zimą czy chłodną jesienią można wbić się w jakąś marynarkę czy cwetr. ;) Wymówka finansowa czy w związku ze wzrostem niestety nie działa w tej sytuacji - za swoją marynarkę zapłaciłem łącznie ok. 40zł łącznie z przerobieniem na mnie. Wystarczy przejść się do paru lumpów.

I nieważne, że kolega idzie w dresie, a koleżanka w letniej sukience. My wręcz mamy obowiązek wyglądać schludnie, w sposób budzący zaufanie. Fryzura też nie powinna budzić sensacji. Moim wskaźnikiem zawsze jest babcia - jeśli jej odpowiada mój wygląd, znak, że wyglądam poprawnie. ;)

Podchodząc do pracodawcy, nigdy nie wyciągaj ręki pierwszy. To kobiety mają ten przywilej, ty go straciłeś. Zwolnij rękę, przekładając rzeczy do drugiej czy ściągając rękawiczki, ale nie jej nie podawaj. Rozmowa powinna przebiegać jak zwykła rozmową o pracę. Bez żadnego "ale wie pan, ja jestem transem" na samym początku. Zaprezentuj się jako zwykły pracownik, którym zresztą będziesz. Przy okazji masz też czas na ocenienie, czy pracodawca jest normalnym, tolerancyjnym człowiekiem, a nie chamem lub człowiekiem zamkniętym na lgbt. Da się to wyczuć po sposobie w jaki mówi, jak się zachowuje. I pamiętaj, że on też ocenia twoją mowę ciała. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, ale nie podpisujecie jeszcze umowy, masz dwa wyjścia - pokazać swoje zaświadczenia już teraz lub dopiero przy umowie. Ja zwykle dopasowuję to do pracodawcy. Wszystko na wyczucie. Jeśli umowa będzie podpisywana od razu, zwykle rzucam od niechcenia: "Jest jeszcze jedna sprawa, ale to nigdy nie był problem, więc jestem pewny, że w tym wypadku też będzie okej" i daję zaświadczenie do poczytania. Nie zmieniam przy tym wyrazu twarzy, nie płaszczę się, nie rzucam spojrzeniami typu "jestem normalny, błagam pana, niech mi pan uwierzy". Po przeczytaniu zwykle albo pada, że okej, albo pytania. Na pytania odpowiadam normalnie, zwykle są to pytania typu "kiedy zamierza pan uregulować sytuację?" itd. Parę razy padło nieśmiałe pytanie o to, co mną kieruje itd. Też odpowiadam. Nic nienormalnego, huh? Złota zasada, którą staram się wbijać wszystkim do łba - jeśli podchodzisz do swojego ts jak do czegoś naturalnego i normalnego, wszyscy wokół też będą tak to widzieć. Jeśli nie masz żadnego zaświadczenia, przygotuj sobie zawczasu odpowiednią "przemowę", w której wyjaśnisz krotko, o co chodzi. Tylko bez spiny. ;)

Potem już tylko pozostaje zaznaczenie, że wolałbyś, żeby współpracownicy o niczym nie wiedzieli. Zwykle to też nie jest problem. Jeśli składasz podanie do pracy, gdzie ktoś już wie, lepiej ominąć ten punkt i prosić wyłącznie o traktowanie jak zwykłego faceta. Poczta pantoflowa zawsze działa.

Jeśli poznałeś, że pracodawca nie jest kimś, kto zrozumie twoją sytuację, zwyczajnie podziękuj za pracę. Nie masz obowiązku podjęcia jej tylko dlatego, że chcą cię przyjąć.

Kiedy już dostaniesz pracę, pamiętaj, że pracodawca nagina się do ciebie i nie olewaj jej. Z drugiej strony nie stawaj się niewolnikiem, aż tak się nie poświęca. Po prostu rób swoje. Jeśli nikt wokół nie wie, musisz pamiętać, żeby tak pozostało. Zawsze bądź przygotowany na okres, miej zapasowego spłaszczaka lub awaryjny bandaż, unikaj mieszania współpracowników i niezaufanych znajomych.

W zasadzie niewiele, a zawsze działa w moim przypadku.

Przerywnik

Ukradzione stąd.

Spłaszczak ze wspomaganiem spłaszczania

Miało nie być posta do środy, ale że szukam wymówek od sprzątania... ;)

Podobne do kieszeni spłaszczającej, tym razem więcej fotek. Wersja podstawowa, nie zrobiłem zdjęć wzbogaconej w dodatkowe "zaciągi", ale sądzę, że mało jest transów, którzy ich potrzebują.

Instrukcja rysunkowa: tutaj

Efekt końcowy szycia:

(szelki zrobiłem ze starego bandaża 10cm, nie chciało mi się bawić w szycie normalnych)

Efekty:

Małe podsumowanie - dobre na wyjścia ot tak, do sklepu, na spacer itd. Metoda jak zwykle lepsza dla małych rozmiarów, duże mają tendencję do rozpychania. Ilość materiału jak przy solidniejszej koszulce (w moim przypadku, wszystko zależy od tego, z czego szyjecie). Jak widać na focie w koszulce, nadal widać cycki przy dużym rozmiarze. Testowałem na dziewczynie podobną metodę. Ma mniejsze i u niej płaszczy całkiem. ;)

Mała przerwa i zapowiedzi.

Czeka nas mała przerwa (a raczej przerzedzenie notek) do końca miesiąca. Muszę pokombinować nad życiem prywatnym, zdobywaniem żarcia dla rodziny i wymigiwaniem się od zaległych prac zaliczeniowych, które muszę oddać do października.

Na warsztacie mam spłaszczaka na basen. Kiedy rozmiar klaty pozwalał mi na pływanie bez niczego lub w przerobionej na unisex przymałej górze, dość ostro szalałem w wodzie. Poza tym, jestem "z nad morza". ;) Niestety, z obecnym rozmiarem nie mam szans pojawić się od tak na basenie (a nawet w damskich ciuchach wyglądam na chłopaczka z cyckami, więc...), dlatego pracuję nad spłaszczakiem domowej roboty. Gotowce do kupienia na duży rozmiar to od 200$ w górę, plus koszty przesyłki z Azji. (Pomijając fakt, że i tak kijowo płaszczą, bo są przewidziane do maks małego D.) Mam już rozpiskę, projekt i plan. Niedługo zajrzę do mojego ulubionego sklepu z materiałami i poszukam czegoś odpowiedniego. Potem już tylko uzbierać na zakup, przynieść do domu, usiąść i godzinami klecić. Kiedy skończę, wrzucę efekt. Oczywiście wszystko będzie szyte ręcznie z dodatkiem dużej ilości zniecierpliwienia i frustracji, bo maszyny jak dotąd nie mam. ;)

Jeśli ktoś miałby do oddania stary strój kąpielowy (na materiał) lub spłaszczak na basen (w jakiejś ludzkiej cenie), to proszę o mejla. W zasadzie, to chętnie kupiłbym jakikolwiek spłaszczak (gotowiec, nie ręcznej roboty) nadający się do użytku, bo mój zaczyna przechodzić w stan rozkładu.

Zdjęcia ze spłaszczakami są robione - powoli, ale robione. Więc nadal aktualna jest prośba o Wasze prywatne fociaki.

Moja znajoma chce być facetem!

W planach jest post o sposobach na niewygodnych znajomych, ale najpierw dajmy im szansę na lepsze zrozumienie nas. ;)

Załóżmy najgorszą sytuację dla potencjalnego przyjaciela/przyjaciółki: przyjaźnicie się od przedszkola albo podstawówki, wymyślacie jakieś głupawe zabawy, macie miliard anegdot, wspólnych haseł zrozumiałych tylko dla was... I nagle jebut. Kontakt staje się coraz rzadszy, znajoma coraz mniej rozmowna, stopniowo więź między wami zrywa się niemal na amen. W końcu z poirytowaniem/wściekłością/żalem decydujesz się na poważną i (o ironio) męską rozmowę. Jeśli wasza przyjaźń naprawdę jest solidna, to usłyszysz szokujące (albo i nie, ale nadal niewygodne) „chcę być facetem”, „jestem facetem”, „jestem transem” czy cokolwiek w tym stylu. Dowiadujesz się, że rozmowy budziły frustrację ze względu na konieczność używania żeńskiej formy, a kontakt się urywał, bo był symbolem „dawnego wcielenia”. Co zrobić z takim fantem? Jeśli nie umiem zareagować od razu bezgraniczną akceptacją, poproś o kilka dni przerwy.

Przede wszystkim – jeśli nie wiesz, czym jest ts (a ufam, że wiesz, skoro trafiasz na mojego bloga), poczytaj na ten temat – linki po prawej, w archiwum post ze spisem książek. Nie opieraj swojej całej wiedzy na paru filmach, reality show czy miejskich legendach. To nie jest zabawa ani widzimisie. To jest być albo nie być; sytuacja, w której myśli sprawiają fizyczny ból. To nie jest coś, co da się wyleczyć tabletkami czy rozmową z psychologiem.

Kiedy już się dowiesz wszystkiego, czego jesteś w stanie się dowiedzieć samodzielnie, spróbuj pogadać ze znajomą – od teraz znajomym – na spokojnie. Możesz być w szoku, nie zgadzać się z jego wyborem, czasem wręcz czuć obrzydzenie lub po prostu lekkie zakłopotanie i zażenowanie sytuacją. Co by to nie było, jest okej tak długo, jak chcesz zrozumieć przyjaciela i nadal utrzymywać z nim kontakt. Nie zaczynaj rozmowy od pytań o penisa, sikanie czy preferencje seksualne, jeśli normalnie nie rozmawiacie na takie tematy zaraz po zdjęciu butów. Zadawaj pytania powoli, stopniowo. Daj czas sobie i znajomemu. Jeśli większość życia spędził jako kobieta, trudno mu będzie wyjaśnić wszystko na jednym oddechu. Jeśli trzeba, róbcie przerwy – na herbatę, na siku, na ciastko... Możecie obydwoje być akurat w kiepskim stanie psychicznym (egzaminy, PMSy, śmierć chomika etc), więc wyjątkowo, jeśli ktoś się popłacze, to puść to w niepamięć. ;)

Nie daj sobie wmusić mówienia do „nowego znajomego” w rodzaju męskim, jeśli czujesz, że to jeszcze nie ta chwila. To może mu pomóc nabrać pewności siebie, zacząć od nowa, ale nie może tego robić Twoim kosztem. To jest całkowicie Twoja decyzja i ani on, ani jego znajomi nie mogą Cię zmusić. Z drugiej strony, nie możesz też upierać się, żeby mówił w rodzaju żeńskim. To działa w obie strony.

Przez pierwsze kilka miesięcy możesz nadal widzieć go jako kobietę stylizującą się na faceta. Nic na to nie poradzisz, nieważne jak się postarasz. Potrzeba czasu na przywyknięcie do tak dużej zmiany, a i on musi nabrać wprawy w „maskowaniu się”. Nie podkreślaj jednak na każdym kroku, że i tak wygląda jak baba. To czysta złośliwość. Prawie każdy trans przed leczeniem to czuje, nawet jeśli jego wygląd jest nienaganny.

Nie próbuj też z czystej złośliwości „wkopywać” go, np. ostentacyjnie podkreślając jakiej jest biologicznie płci wśród innych znajomych. To, że towarzyszysz mu w trakcie przejścia z jednego etapu na następny, jest dowodem na zaufanie i przyjaźń. Nawet w trakcie karczemnej awantury nie wykorzystuj ts jako argumentu. Owszem, wygrasz kłótnię automatycznie. Ale możesz stracić zaufanie znajomego na zawsze. Takich rzeczy się po prostu nie robi.

Jeśli chcesz, możesz poprosić go, żeby zabrał Cię na wizytę do swojego lekarza prowadzącego. Możesz zadać mu pytania, na jakie znajomy wstydzi się odpowiedzieć.

Na początek tyle, więcej do głowy mi nie przychodzi na temat pierwszych reakcji na „dobrą nowinę”. Pamiętaj, że najważniejsze jest udzielanie wsparcia. Nawet, jeśli jesteś przeciwko, możesz wspierać. Potwierdza to mój wieloletni przyjaciel (jeden z niewielu, których mogę określić tym słowem), który uważa, że jako kobieta byłbym zdecydowanie lepszy, ale mimo to pomaga mi, akceptuje i nigdy nie używa żeńskich form w stosunku do mnie. Ja akceptuję jego pogląd, on mój i jest git. Ty też tak możesz.

Przykazania Grabieżcy

Kiedyś ułożyłem sobie listę własnych przykazań, które pomogłyby mi przejść przez cały ten życiowy syf. Oczywiście brzmią trochę inaczej i jest ich 15, ale spróbowałem zmienić je na bardziej uniwersalne. Może komuś się przydadzą do powieszenia nad łóżkiem. A może przydają się tylko mnie. ;) I tak wrzucę, a co.

1. Przestań marnotrawić czas. Wstawaj rano, kładź się przed 23. Życie to coś więcej niż komputer i użalanie się nad sobą. Próbuj nowych rzeczy, bądź otwarty na nowe znajomości.

2. Nie narzekaj, nie jęcz. Działaj. Ciągłe mówienie o problemie go nie rozwiąże.

3. Masz pomysł - realizuj go. Za rok będziesz żałował, że ci się nie chciało, że się bałeś.

4. Zachowuj się jak dorosły facet, nie gimnazjalista. (chyba, że jesteś gimnazjalistą)

5. Nie zazdrość, nie życz innym źle. Co ci daje, że inni mają gorzej? Co tracisz na tym, że inni mają lepiej? No właśnie. Pomagaj innym, dziel się swoimi przemyśleniami i pomysłami.

6. Doceń co masz. Nie bądź chciwy. "Jeśli nie cieszy cię to, co masz, jak możesz być szczęśliwszy mając więcej?"

7. Słuchaj ludzi wokół, ale nie porównuj ich i swoich problemów. Każdy ma inną skalę. Staraj się wczuć w ich sytuację; wciąż pytaj, póki nie zrozumiesz.

8. Nie krytykuj bez potrzeby, pomagaj. Nie dowartościowuj się kosztem innych.

9. Odróżniaj zachcianki od potrzeb, pierdoły od spraw ważnych.

10. Uwierz, że masz prawo być szczęśliwy.

Gadu

Jeśli ktoś chce pogadać inaczej niż przez mejle, to zapraszam na gadu. Nie podaję swojego wieloletniego numeru ze zrozumiałych powodów, ale na ten też będę wchodził: 43537302. Moją dostępność i numer można zawsze sprawdzić po prawej stronie poniżej informacji profilowej.

Rajstopowy spłaszczak.

Metoda raczej dla mniejszych rozmiarów, duże mają tendencję do wypadania albo rozpychania spłaszczaka. Żadna filozofia, jeśli chodzi o zrobienie.

Instrukcję rysowałem w autobusie. Pani uparcie wisząca nade mną w celu wymuszenia ustąpienia miejsca (bo przecież człowiek o kuli, obładowany siatami jest w stanie stać sobie w tłoku, nie to co trzydziestoletnia pani z tipsami) miała bliżej nieokreśloną minę, kiedy się wczytała w to dzieło trzech przystanków... ;)

Enjoy.

Kliknij obrazek, żeby powiększyć.

Makijaż dla męskich rysów twarzy.

Będąc w gimnazjum grałem w kółku teatralnym, które mierzyło dość wysoko i występowaliśmy normalnie w teatrach. Kiedyś miałem okazję zagrać... Transwestytę. ;) Musiano mnie zatem ucharakteryzować (wtedy jeszcze przecież z dziecinną, dziewczyńską buźką) na faceta, który charakteryzuje się na kobietę. Trzeba było zrobić najpierw makijaż wyostrzający męskie rysy, a później nieudolny kobiecy. Choć brakuje mi wprawy, by teraz wyjść tak za dnia na ulicę (zajęło mi wszak trzy lata rozkminienie, że maskara i tusz do rzęs to to samo...), ale wieczorem/w nocy raz na ruski rok się pokuszę... Mało męskie? Możliwe. Ale działa! ;) Jeśli ktoś ma wprawę do makijażu z "poprzedniego wcielenia", to nie powinien mieć problemu. Przed testosteronem to chyba jedyny tak skuteczny sposób na pozbycie się babskich rysów twarzy.

Opis krok po kroku [ang].

Forum, na którym użytkownicy wymieniają się swoimi trickami. [ang]

Filmik nr 1.

Filmik nr 2 (tutaj są zdjęcia z efektem końcowym).

Dla tych, którzy nie znają angielskiego (niestety głównie po takich stronach się poruszam) polecam strony poświęcone cosplay'om i wykonywaniu cosplay'owych przebrań. Jeśli chcecie, mogę się zająć przetłumaczeniem jednego z opisów (trochę roboty, dlatego chciałbym najpierw wiedzieć, czy jest potrzeba).

Do "cycatych i dupiatych jak trza".

Cytat w tytule z książki M. Kozak "Nocarz". Cała seria zawładnęła mną lata temu i do tej pory zarażam nią kogo się da. ABW rules! ;)

Jako że szykuję się do posta z zestawieniem wszystkich znanych mi metod płaszczenia się ze zdjęciami (muszę jeszcze dokończyć szycie części spłaszczaków i zakupić bandaże), pytanie do was: Jakie znacie metody płaszczenia się/chowania piersi?

Odpowiadać może każdy, bez względu na efekt metody, koszt itd. Chcę zrobić jak największe zestawienie. Jednak szczególnie zależy mi na wypowiedziach osób z podobnym balastem (rozmiar E/F, czyli ponad 100cm w klacie). Coraz bardziej mnie to męczy, odechciewa mi się wychodzenia z domu. Jeśli ktoś ma podobny (lub mniejszy, ale też solidny) rozmiar, to szczególnie proszę o komentarz lub mail.

Nie przejmujcie się, jeśli metody powtarzają się w komentarzach. Podawajcie po prostu to, czego używacie, czego próbowaliście, o czym słyszeliście. Będziecie mieli okazję zobaczyć wujka Grabieżcę próbującego nawet najgłupszych sposobów. ;) I przypominam, nie chodzi tylko o spłaszczanie, ale też ukrywanie (typu za duża bluza, określony układ rąk itd).

Dodane 15.06.2012r.

Wycofuję się z fotografowania wszystkiego, co podacie. Miałem odłożone trochę pieniędzy, które musiałem awaryjnie zużyć, więc zdjęcia mogę zrobić metodom home-made i tym, których sam używam.
Jeśli macie taką możliwość, przesyłajcie swoje własne zdjęcia. Będą anonimowe i bez twarzy (mogę zamazać też tatuaże, jeśli ktoś ma). Nie przejmujcie się wyglądem, rozmiarem, wagą... Wujek Grabieżca ma całkiem spory bandzioch i nie ma wyjścia, jak go opublikować. ;)

Poślizg.

Weekendowa aktualizacja zostaje przesunięta o parę dni (może zbiorę się jutro), ponieważ Grabieżca jest zbyt zajęty odsypianiem.

Pierwszy post gościnny - Vic

Przed Wami dziewicza nota gościnna, popełniona przez Vica, którego podziwiam. Prowadzi zupełnie inny tryb życia od mojego i ma zupełnie inne priorytety. W zasadzie to żyje życiem, którego ja bym się panicznie bał. Zapraszam do czytania. :)

Aktualności.

Wiadomość z fejsa (oryginalny post):

Biuro Poselskie Anny Grodzkiej serdecznie zaprasza na darmowe konsultacje psychologiczne dla osób LGBT, które poprowadzi mgr Beata Matkowska Święs - psycholog, psychoterapeuta behawioralno- poznawczy.
Najbliższe konsultacje: WTOREK 12 CZERWCA 2012, w godz. 13-14 w Biurze Poselskim, ul. Bracka 15, Kraków.

mgr Beata Matkowska Święs - absolwentka Instytutu Psychologii Wydziału Filozoficznego - Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Ukończyła podyplomowe, trzyletnie szkolenie „Systemowa Terapia Rodzin” organizowane przez Klinikę Psychiatrii Collegium Medicum UJ w Krakowie. Jest słuchaczem ostatniego roku kursu psychoterapii i w trakcie przygotowań do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Posiada kilkuletnie doświadczenie pracy klinicznej w Klinice Psychiatrii CMUJ. Pracuje w przychodniach specjalistycznych w Krakowie.
W pracy psychoterapeutycznej specjalizuje się w terapii osób z zaburzeniami z kręgu psychoz, z dysfunkcjami seksualnymi i z zaburzeniami osobowości. Jest autorką książek: Krakowskie gadanie oraz Podróż do Nieuchwytnego. Rozmowy z Krystianem Lupą. Aktywnie uczestniczy (wystąpienia, plakaty) w konferencjach organizowanych przez PTP.

Wyjaśnienie błędnego poglądu.

W ankiecie dotyczącej obaw związanych z przemianą padło co następuje:

Pytanie: Co przychodzi Ci pierwsze na myśl na hasło "kłopoty związane ze zmianą płci"?
Odpowiedź: Wymóg mastektomii przed zmianą dokumentów. (...)

I teraz wyjaśnienie - w Polsce nie jest wymagana mastektomia przed zmianą dokumentów. Tak w sumie nie wiem, czy nie podpada na ubezpłodnienie albo upośledzenie funkcji rozrodczych... Nie jestem zbytnio w temacie, jeśli chodzi o prawo. Wiem, że dalsze operacje są nielegalne przed wyrokiem na bank, co do mastektomii to nie wiem na 100%.

Cytat z niebieskiego forum (na które naprawdę warto zaglądać):
Po kilku miesiącach brania hormonów dostajesz (lub sam się o nie upominasz) skierowanie na I operację (mastektomia, czyli usunięcie piersi). W zależności od miasta w jakim się leczysz zabieg ten wykonywany jest PO wyroku sądowym lub PRZED.

Jak obniżyć głos przed hormonami?

Jeśli chcecie zmienić swój głos, najpierw sprawdźcie jak on w ogóle brzmi. Słuchając nagrań można się zastanowić, jak z takim głosem można w ogóle mieć przyjaciół... Ale to nie jest nasz głos w pełni, bo oczywiście na nagraniach jest trochę przeinaczeń i zakłóceń. Żeby usłyszeć się tak, jak słyszą nas ludzie wokół, trzeba zrobić sztuczkę słonia. Dlaczego słonia? Ponieważ polega ona na przyłożeniu przed uszami dwóch przeszkód dla dźwięku - np. sztywnych teczek na dokumenty. I wygląda się wtedy jak upośledzony słoń gadający do siebie. ;) Im większa przeszkoda, tym bardziej "niezależny" głos słyszymy. Jeśli już wiesz, jak naprawdę brzmisz, możesz przystąpić do akcji.

Wznowienie.

Dobra, potrzebowałem krótkiej przerwy od wszystkiego. Nie jest jeszcze na tyle dobrze, jak powinno być, ale trudno, może nigdy nie będzie... Przerwa miała być dłuższa, ale uznałem, że to w sumie niczego nie zmienia.

Aktualizacje będą nieregularne do 11.06. ze względu na przedwakacyjne zaliczenia. Ale będą, to już coś.

Blog zawieszony na czas bliżej nieokreślony.

Na jakiś czas porzucam bloga ze względu na życie prywatne. Nie napastować pytaniami, bo i tak nie odpowiem.

Ćwiczenia - pośladki.

Stary post, wymaga aktualizacji multimediów.

Filmik całkiem przydatny, w czasie rzeczywistym (ćwiczycie razem z instruktorem). Ćwiczenia w pigułce, wszystko trwa 8 minut. Nawet, jeśli nie znacie angielskiego, to łatwo nadążyć. Wbrew pozorom nie jest tak łatwo, ale dacie radę. ;)

Zdjęcia do TransGalerii.

Pisałem już o tym na Facebooku i TransGalerii, ale powtórzę też tutaj.

Ze względu na to, że kilka pytań o zdjęcia od czasu do czasu wędruje na mejla, postanowiłem zrobić kolejną (i mam nadzieję ostatnią) "podstronę". Kilka osób już się podzieliło zdjęciami (bardzo Wam dziękuję), mam nadzieję, że stopniowo będzie ich coraz więcej. Kiedy uzbieram większą liczbę, zacznę aktualizować TransGalerię.

Wiem, że to może nietypowe, ale zależałoby mi szczególnie na zdjęciach osób przed leczeniem. Dlaczego? To blog głównie dla tych, którzy jeszcze nie mają dostępu do hormonów, bez wyroku i trwalszych zmian. I dlatego dobrze by było, gdyby mogli porównać swoje starania z innymi na tym samym etapie. Oczywiście jak najbardziej przyjmę zdjęcia z innych etapów! Dobrze będzie zobaczyć, co stanie się w przyszłości.

Jak będą publikowane zdjęcia? Wedle waszego wyboru. Mogą być anonimowe, z nickiem, z imieniem, z e-mailem... Podpiszę według wskazówek lub wcale. Jeśli nie zaznaczycie, że zgadzacie się na podpis, automatycznie zamieszczę je jako anonimowe, tak na wszelki wypadek. Zawsze istnieje możliwość zmiany, więc nie widzę tutaj problemu.

Od Was zależy, co pokażecie na zdjęciach. Całą postać, tylko sylwetkę, twarz, sam tors, efekty spłaszczania piersi, z pakerami, pierwszy wąs... ;) Nie stawiam żadnych wymagań ani ograniczeń. Jeśli chcielibyście pokazać całego siebie, ale jednocześnie wymazać coś zbyt charakterystycznego, zaznaczcie to w mejlu - przerobię w fotoszopie. Od razu zastrzegam - tylko dla anonimowości, nie będę wyszczuplał ani dorabiał mięśni. ;p

Komentarze dla postów ze zdjęciami będą wyłączone lub w pełni moderowane, zobaczymy. Tak na wszelki wypadek, gdyby uaktywnili się nasi wspaniali znajomi z "Koniec niczym niepohamowanej wolności słowa". ;))

Zatem przesyłajcie swoje zdjęcia na mejla (dla przypomnienia - krzywekrzeslo@gmail.com )! :)

Co ma facet w spodniach?

 Zaskakujące, jak wielu transów ma zaledwie mgliste pojęcie, z czym rodzi się genetyczny facet. Coś tam łyknie na biologii, zerknie na manekiny w sklepie, popatrzy na pornosa... Ale nadal nie ma pewności, co z czym. Nie wiem, czy to kwestia wychowywania się jednak wśród kobiet czy kulejącej edukacji seksualnej.

W teorii wszyscy wszystko wiedzą - jak powstają plemniki, na czym polega erekcja, czym grozi przerost prostaty... Ale jak to wszystko wygląda w rzeczywistości i jak się ma na co dzień? Poniżej kilka podstawowych informacji i zdjęć, bez wgłębiania się w szczegóły. Tak dla ogólnego pojęcia. Zdjęcia wrzucam w postaci osobnych linków, co by nie raziły w oczy tych, którzy unikają tego typu widoków. Wiedza przyda się przy robieniu wypełniaczy do spodni - w końcu trzeba się na czymś wzorować.

Czy jestem transseksualistą?

Zajrzyj do posta z testem na transseksualizm.

W komentarzu do posta, gdzie możecie proponować tematy kolejnych wpisów podrzucono pomysł postu dla ludzi, którzy zastanawiają się, czy są ts. Szczerze mówiąc, jest to dość ciężki orzech do zgryzienia. Tyle przemyśleń na początku odkrywania samego siebie, co i transów. Jedni tak jak ja czują to od zawsze, inni wariują przechodząc burzę hormonalną, a jeszcze inni dojrzewają do tego latami, już po założeniu rodziny zgodnie z genetyczną płcią. To, co tutaj napiszę, będzie krótkim streszczeniem tego, co sam myślę, co usłyszałem od znajomych transów przez te parę lat i o czym czytałem. Wszelkie uzupełnienia jak najbardziej mile widziane.

Cytat ze wspomnianego komentarza:

"Może jakiś post dla 'początkujących'? Co mam na myśli... Kiedy zaczynasz coś podejrzewać, zaczynasz szukać i trafiasz chociażby na tego bloga, ale chciałbyś wiedzieć, czy to w ogóle ciebie dotyczy jakoś. Więc może jakaś krótka notka na temat pierwszych myśli, pierwszego szoku, pierwszych zaprzeczeń, że no gdzie, ja?"

Faktycznie, coś takiego często jest potrzebne. Sam potrzebowałem podobnych informacji szukając wypowiedzi osób aseksualnych. Nie wnikając już, do jakich wniosków wtedy doszedłem, takie zwierzenia z życia, a nie podręcznikowe przykłady, bardzo mi pomogły. Dlatego spróbuję swoich sił w napisaniu tego posta, choć wiem, że zawsze, niezależnie od tego, co napiszę, nigdy nie będzie idealny i nie będzie pasował do każdego. Jeśli zastanawiasz się, czy jesteś ts i trafiłeś na tego posta, pamiętaj: możesz być ts i nijak nie odczuwać tego, co tutaj napiszę lub nie być ts i zgadzać się w pełni z wpisem.

Koniec niczym niepohamowanej wolności słowa.

Nie wiem, czy link do mojego bloga trafił na nie tę stronę, co trzeba czy po prostu coraz więcej ludzi na niego wchodzi, ale jest niemiło, drogie Panie i drodzy Panowie.

Dostałem parę mejli z dość dużą dawką wulgaryzmów i błędów stylistycznych, co nie nastraja mnie zbyt pozytywnie do wywlekania swojego życia na "karty" bloga. Nie wiem, czy wszyscy sobie zdajecie z tego sprawę, ale wszystko, co tutaj piszę, to odkrycia z kolejnych etapów mojego dorastania.

Pomijam mejle od ludzi zamkniętych, nieznających tematu ts itd - tacy będą zawsze. Nic się na to nie poradzi. Ale żeby słowa nienawiści ze strony samych zainteresowanych?
"Po chuja wogle piszesz taka strone?? Jak ktos jest facetem to nim jest nawet z cycami jak wymiona. Ja nie potrzebowalem takich porad dla cipuch, przeszedlem wszystkie levele sam."
"Przez takich ludzi jak Ty ludzie myślą, że nie dajemy sobie rady w prawdziwym życiu. Weź skończ."
"Czy Pan w ogóle wie, co Pan pisze? Dlaczego wmawia Pan nastolatkom, że mogą oszukiwać i męczyć swoje ciało przed wyrokiem sądu lub co najmniej opinią specjalisty? Jako transseksualista po falloplastyce doradzam Panu przemyślenie kwestii zamknięcia tej strony."

Dobra, mówiąc, że chętnie przyjmę każdą krytykę, zdecydowanie nie to miałem na myśli. I nie po to udostępniam swojego mejla. Okej, dwa ostatnie przyjmę na klatę, ale ten pierwszy cytat? Ustalmy raz na zawsze - wulgarne mejle z samymi pretensjami i zarzutami są automatyczną przepustką na czarną listę. Postanowiłem też skrócić trochę swawolę w komentarzach, ponieważ nie chcę ich non stop monitorować.

Dodane 26.05.2012r.:
Dzięki za pozytywne mejle, kilka mnie nawet rozbawiło. Cieszę się, że mimo wszystko takie wypowiedzi jak wyżej są niewielkim procentem. Posta pisałem pod wpływem paskudnego dnia i zazwyczaj przymykam oczy na wredne komentarze, ale widać tym razem "pałka się przegła".
Zatem jeszcze raz - dzięki za wsparcie. :)) W ciągu kilku następnych dni odpiszę na wszystkie mejle.

Męski na 140%.

Często spotykam się z sytuacją, kiedy trans odrzuca wszystko, co kobiece, a jeśli da radę, to unisex też. Nieważne, czy chodzi o ubrania, czy o hobby, czy o kolor włosów... Wszystko ma być takie męskie, ociekać potem i krwią... No cóż. Prawdziwy mężczyzna nie musi podkreślać, że nim jest. ;)

Jako mistrz piekarnika z powołania i wyboru nie rozumiem, jak można porzucić swoją pasję tylko ze względu na to, że jest mało popularna wśród innych samców. Spójrzmy tak: nienawidzę oglądać piłki nożnej, świetnie gotuję, umiem odróżnić łososiowy od różowego i potrafię szyć zabawki. A czy ktoś z was może mi zarzucić, że jestem zbyt kobiecy? Biorąc pod uwagę, jak wiele kierujecie do mnie pytań mailowo, raczej jestem uznawany za wystarczająco męskiego. Moja dziewczyna natomiast ogląda wszystkie mecze, skoki itd., wysyła mnie do robienia obiadów i pije piwo. Jest przez to mniej kobieca? Nijak, bo pijąc piwo przed telewizorem nadal jest sobą. A że od piwa rosną cycki, to i ja korzystam. ;)

Dlaczego mam piersi, oto jest pytanie.

Poniżej kilka prostych wymówek na temat wyglądu naszej klaty.

Jak dobrać koszulę?

Dobranie dobrze leżącej koszuli jest według mnie najcięższym ubraniowym zadaniem. Nic nie sprawa mi tylu problemów, co zakup koszuli i wierzę, że nie jestem sam. ;) Musimy uwzględnić sylwetkę, okazje, na które koszula ma być noszona i materiał.

Podstawowym błędem popełnianym przez transów (i nie tylko transów) jest wybieranie złego rozmiaru koszuli. Zbyt ciasnej, żeby czuć się smuklejszym lub zbyt luźnej, żeby ukryć źle spłaszczoną klatkę. Nie ma nic straszniejszego niż widok faceta w obcisłej, za małej koszuli... A przynajmniej próbowałem tak wmówić współlokatorowi, noszącemu koszule o dwa rozmiary za małe, odsłaniające brzuch. Tragedia. Zatem! Koszula ma być dopasowana rozmiarem. Jeśli mimo to wygląda źle - widać typ jest nieodpowiedni.

Typy sylwetki.

Dobierając ubrania czy ćwicząc pod uwagę trzeba wziąć wiele czynników składających się na typ sylwetki. Są to między innymi: waga, wzrost, układ kości, szerokość ramion, talia, długość szyi, wiek, linia (szerokie biodra, szeroki brzuch itd)... Można by trochę wymieniać. Niektórzy pod typ sylwetki podciągają nawet kolor oczu, ponieważ dobierane pod ich kolor ubrania mają różny wpływ na kształtowanie optyczne sylwetki... Hm. Pozwólcie jednak, że ja się skupię na kilku podstawowych figurach. W tym poście spróbuję je określić, a w przyszłości wrzucę porady dla poszczególnych typów.

Buty wielkie, stópki małe...

Nie wiem, jak wy, ale ostatnio mam problem z kupieniem butów w normalnym rozmiarze. Jeszcze dwa-trzy lata temu ganiałem w 40 bez problemu, a teraz bywa, że 39 jest przyduże... Albo rozmiarówka podskoczyła, albo ja się kurczę już na starość. ;) Pomijając jednak moje prywatne przemyślenia na temat  tajemniczych zmian rozmiarówki, poniżej możecie się zapoznać z kilkoma radami odnośnie dobierania butów.

Mój chłopak jest dziewczyną - co mam z tym zrobić?

Post podzielony jest na dwie części: dla transów, którzy jeszcze nie powiedzieli swoim partnerom/partnerkom o transseksualizmie oraz dla samych partnerów.

"Podejrzewam, że mój chłopak nie jest facetem", "Nigdy nie chciał sikać w plenerze, nawet przez wiele godzin", "Wstydzi się rozbierać, a o seksie to nie mam co marzyć", "Coś przede mną ukrywa, coś nie jest w porządku", "Unika bliskości, dotyku, spontanicznych zachowań - nie wiem, czy się brzydzi czy wstydzi!"...

Czy transseksualista może być transwestytą?

"Transseksualizm (z łac. transire → przechodzenie) – zaburzenie psychiczne, należące do zaburzeń identyfikacji płciowej, postać zespołu dezaprobaty płci, polegająca na pragnieniu życia i byciu akceptowanym jako osoba płci przeciwnej fizycznie^[1]. Osoby o biologicznych cechach płci męskiej, ale poczuciu bycia płci żeńskiej oznaczamy M/K lub nazywamy transseksualistkami, natomiast osoby o biologicznych cechach płci żeńskiej, lecz czujące się mężczyzną oznaczamy K/M lub nazywamy transseksualistami."

"W transwestytyzmie aseksualnym powodem zachowań jest osiągnięcie spełnienia emocjonalnego, psychicznego. W tym przypadku odgrywanie roli płci przeciwnej pozwala odnaleźć się wewnętrznie, osiągnąć wewnętrzny spokój. Transwestytyzm taki nie jest powiązany z aspektem erotycznym. Zachowanie to sklasyfikowane jest pod pojęciem transwestytyzmu o typie podwójnej roli, w którym przebieranie się w odzież płci przeciwnej ma na celu osiągnięcie przyjemności z chwilowego odczuwania przynależności do płci przeciwnej. Przebieraniu się nie towarzyszy podniecenie seksualne.
W przypadku transwestytyzmu fetyszystycznego przebieranie się ukierunkowane jest bezpośrednio na sferę seksualną – ma wówczas na celu osiągnięcie satysfakcji seksualnej. Ubiór i odgrywanie roli płci przeciwnej staje się wówczas podstawowym źródłem osiągnięcia satysfakcji seksualnej. Transwestyta przebiera się wówczas zazwyczaj pod wpływem podniecenia seksualnego. Po orgazmie, będącym najczęściej wynikiem masturbacji, wraca do swego biologicznego wcielenia."

Źródło: stara dobra wikipedia.


W związku z powyższymi definicjami i wedle waszych własnych poglądów stawiam pytanie wszystkim czytelnikom bloga (jest parę tysięcy odwiedzin, weźcie udział;):
Czy transseksualista(stka) może być transwestytą? Jeśli tak, to którego typu (aseksualny, fetyszystyczny) i dlaczego? Jeśli nie - czym może być spowodowane takie zachowanie (błędną diagnozą, niepewnością decyzji, tęsknotą za dawnym życiem, inne)?

Transseksualizm do poczytania

Dostałem na mejla kilka pytań o książki z informacjami na temat transseksualizmu, wrzucam więc krótki spis (część z nich jest po angielsku, ale zapewne są polskie odpowiedniki). Jeśli komuś przychodzi coś do głowy - proszę o uzupełnienie

10 pytań na temat transseksualistów. ;)

Przeglądałem sobie statystyki bloga i odkryłem, jak dziwne pytania zadawane w wyszukiwarce Google kierują ludzi na mojego bloga. ;) Postanowiłem odpowiedzieć na dziesięć z nich. Jeśli macie inne pytania - komentarze zapraszają.

Prosta kieszeń spłaszczająca.

Coś najprostszego, na co pewnie niejeden z was wpadł sam, a jeśli nie, to pewnie się dziwi, że tak się nie stało. Poniżej przedstawiam metodę domową, ale jest też wersja pro. Wystarczy się wybrać do sklepu po za mały, ściskający sportowy stanik/top (nie jestem pewien jak się nazywa, więc wrzucam zdjęcie).

Tampony vs. podpaski.

To już chyba ostatni post w tej kategorii, bo nic więcej mi nie przychodzi do głowy na temat okresu. ;) Oczywiście jestem nadal otwarty na propozycje.

Tampony czy podpaski? Wbrew pozorom jest to dość ważne dla k/m. W końcu chodzi o to, żeby nikt się nie dowiedział, że doświadcza czegoś tak wybitnie kobiecego jak miesiączka. Zapewne każdy ma swój typ. Osobiście polecam tampony (dla nieumiejących ich założyć - tampax lub bella z aplikatorami), ponieważ są o wiele dyskretniejsze i nie muszę kombinować, jak ukryć ich wymianę. Poniżej spróbowałem umieścić krótkie podsumowanie zalet i wad obu metod.

Jak przesnąć okres?

Zbliża się majówka, a zaraz potem wakacje, dlatego pomyślałem, że taki post mógłby się przydać. Pominę tutaj metody hormonalne, które są najskuteczniejsze, ponieważ nie jestem lekarzem. Ginekolog może przepisać specjalne pigułki na przesunięcie okresu z powodu wyjazdu, zawodów, ślubu itd. Kobiety biorące tabletki antykoncepcyjne również mogą przesunąć łatwo okres, ale domyślam się, że nie ma zbyt dużo takich osób wśród odwiedzających tego bloga. ;)

Po pierwsze - łatwiej jest przesunąć okres wywołując go wcześniej niż opóźniając. Dzięki temu można go przetrwać na "bezpiecznej pozycji", a gdyby mimo wszystko okres najechał na termin wyjazdu, to nadal będą to ostatnie dni. Dlatego jeśli masz taką możliwość, to lepiej wybrać właśnie tę opcję.

Po drugie - jeśli podaję jakiś sposób z lekiem, to ZAWSZE upewnij się, czy jest to dla Ciebie bezpieczne! 

Jakie spodnie wybrać?

Post jest skierowany dla biodrzastych, głównie ze względu na to, że przy wąskich biodrach raczej nie ma problemu ze spodniami. Specem od mody nie jestem, swobodnie komentujcie i dzielcie się swoimi uwagami

Po pierwsze - ubranie musi być zawsze dopasowane. Unikaj ubrań zbyt luźnych czy za dużych. One wcale nie pomagają maskować niechcianych krągłości, a w dodatku wyglądasz niechlujnie.

Święta, święta...

...i po świętach. Witam Was grubszy i wymęczony, jak zawsze po takiego typu uroczystości. Jako niekatolik związany z dziewczyną z mocno katolickiej rodziny muszę sporo główkować, żeby nie walnąć jakiejś wtopy. ;) Przy okazji obmyśliłem posta na temat rodzinnych uroczystości... Ale na razie mała ankietka:

Podczas rodzinnych uroczystości w większości występuję jako:
a) kobieta (czyli zgodnie z płcią biologiczną) - na co dzień też żyję jako kobieta.
b) kobieta (czyli zgodnie z płcią biologiczną) - na co dzień żyję/staram się żyć jako mężczyzna.
c) mężczyzna (czyli zgodnie z własnym odczuciem) - na co dzień żyję jako kobieta.
d) mężczyzna (czyli zgodnie z własnym odczuciem) - na co dzień żyję/staram się żyć jako mężczyzna.
("na co dzień" oznacza przy obcych ludziach, w szkole/pracy itd.)

Zalicza się do odpowiedzi strój, sposób mówienia Wasz i rodziny do Was, używane imię... Po prostu wszystko. I to nie jest konkurs na najbardziej męskiego - po prostu chciałbym się dowiedzieć, czy u Was też to jest jeden z trudniejszych problemów do ominięcia (mnie to zajęło trochę czasu;).

Za parę dni wrzucam posta, więc do tej pory mam nadzieję na odpowiedzi z Waszej strony. ;)