Ważne aktualności

W związku z pogarszającym się zdrowiem, w tym postępującą utratą wzroku, od 31.01. po raz drugi w życiu ląduję na ulicy. Sam miesięczny koszt najważniejszych leków swobodnie przekracza w tym momencie 600zł, nie mówiąc o najmu miejsca w pokoju czy jedzeniu, a zasiłek z pomocy społecznej to ledwo ponad 300zł. Pracować mi nie wolno (zdrowie), ZUS mędzi nad ilością składkowych lat, rozprawa o alimenty wlecze się dobrych parę miesięcy, MOPS dla bezdomnych odsyła do miasta ostatniego stałego zameldowania, fundacjom brakuje funduszy... Czeka mnie zatem kilkumiesięczna przeprawa przez schroniska, noclegownie i bóg raczy wiedzieć co jeszcze. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że przez to nie stracę wzroku całkiem; stres, noszenie cięższych rzeczy (nawet własnego kota), brak leków, przegrzanie/wyziębienie - to wszystko ma niestety duży wpływ na stan moich oczu. Aktualnie widzę świat jak przez okulary noszone w lekką śnieżycę. Nie mówiąc o kolejnym zawaleniu maturalnej klasy przez durne problemy (tak, nadal kończę liceum dla dorosłych). Na szczęście koty mają gdzie mieszkać i radośnie tyją w nowym (oby chwilowo zastępczym) domu.

Jedną z konsekwencji będzie tymczasowe zawieszenie bloga do ogarnięcia kryzysu. Pisać mejle i zapytania na ask.fm można cały czas, ale nie jestem w stanie przewidzieć nawet przybliżonego czasu odpowiedzi. Do ważnych i pilnych spraw używajcie w tytule mejla hasła "ACHTUNG", na te będę odpowiadał w pierwszej kolejności (po dorwaniu się do internetu, co nie będzie codziennym luksusem).

Jeśli ktoś chciałby się dorzucić do leków, noclegu, jedzenia albo drobnych na pralnię, to będę wdzięczny. Każda złotówka pomaga, dosłownie. Zwłaszcza zimą. Jeśli ktoś wie o pomocy w takich sytuacjach, niekoniecznie materialnej, to też proszę o cynk. Dzięki!

N. Grabieżca, Kraków

67 1050 1445 1000 0024 1070 5889 (ING)

tytuł dowolny

UPDATE (21.02.16r.)

Dziękuję wszystkim za pomoc finansową, zarówno za przelewy na kilka złotych, jak i na kilkadziesiąt. Naprawdę pomagają mi w kupowaniu leków i podstawowych rzeczy typu szampon czy ciepłe spodnie z "ciuchów". Dziękuję także za mejle i wiadomości.

Wzrok się nadal pogarsza, ale dzięki wykupieniu leków ograniczyłem to do jednego oka, drugie ma się całkiem nieźle. Jeśli zamknę to gorsze, jestem w stanie dość sprawnie pisać i czytać, choć bez okularów już się nigdzie nie ruszam.

Instytucje i fundacje biorą mnie na przeczekanie, przez co zdarzyło mi się nocować w biurze tak zimnym, że wychodziłem na zewnątrz rozgrzać nogi... Najważniejsze, że na razie ani razu nie zostałem bez dachu nad głową, w zasadzie dzięki znajomym i pomocy od was. W marcu prawdopodobnie zapadnie wyrok o alimenty, cała trudność w przeczekaniu do momentu ich uzyskania. Aktualnie nie podlegam żadnej instytucji (problem z miejscem pobytu), przez co nawet moje smętne 300zł zniknęło. Co smutne, po raz pierwszy od naprawdę wielu lat znowu odczułem ciężar transseksualizmu, który mam wpisany w obszerne zaświadczenie medyczne o lekach i zdiagnozowanych chorobach - w jednej z placówek odmówiono mi pomocy ze względu na zmianę płci. Oczywiście nie wprost, po prostu rozmowa dziwnym zbiegiem okoliczności zamarła po pełnym zdegustowania dopytaniu o akurat to schorzenie. Regularnie znoszę także kpiące uwagi i niewybredne miny jednej z pracownic socjalnych z MOPSu dla bezdomnych, która ewidentnie minęła się ze swoim życiowym powołaniem ("A po co pan tu znowu przyszedł?", "Na co nam tyle tych załączników do podania, pan wie, że my musimy to wszystko czytać?", "Niech pan wraca do siebie, może i pan oślepnie, ale przynajmniej tam prędzej znajdą panu miejsce, my mamy dość naszych bezdomnych", "Niech pan czyta kartki na drzwiach albo pyta ludzi, żeby panu przeczytali, ja się nie będę zastanawiać" itd.)... Także byle wytrwać do alimentów.

Jeśli ktoś jest w stanie podesłać jakieś wsparcie, będę bardzo wdzięczny. Nawet parę złotych realnie pomaga. Plusem mieszkania w miejscowości mocno turystycznej są noclegi od 15zł/noc.