Czy na testosteronie urosnę?

Niski wzrost jest utrapieniem większości transseksualistów. Jako że sam jestem dość niski, w pełni rozumiem frustrację z tym związaną. Bycie wysokim jest jedną z najbardziej pożądanych cech u mężczyzny, zwłaszcza z punktu widzenia kobiet. Dzisiaj zajmiemy się powracającym tematem rośnięcia na hormonach.

Hormony płciowe wpływają na wiele rzeczy: wygląd, samopoczucie, płodność, wytrzymałość, głos, podejście do kontaktów międzyludzkich, seksualność, a nawet funkcje poznawcze. Nie są natomiast bezpośrednio odpowiedzialne za wzrost. Wniosek: testosteron nie sprawi, że urośniesz.

Jeśli hormony zacznie przyjmować bardzo młoda osoba, jest szansa, że zacznie dojrzewać na męski sposób, a co za tym idzie, jej faza wzrostu będzie trwała dłużej niż u "zwykłych" kobiet (mężczyźni zaczynają dojrzewać później, a co za tym idzie, są starsi niż kobiety, kiedy dorastanie się kończy). Wtedy faktycznie można się spodziewać kilku centymetrów więcej niż gdyby dana osoba zaczęła terapię jako dorosły. Prawdopodobnie będzie mieć też odrobinę większe dłonie i stopy. Nie będą to jednak spektakularne efekty, a jedynie lekkie "poprawienie" wyników, jakie osiągnęłaby bez leczenia.

Kiedy transseksualista zaczyna przyjmować hormony jako osiemnastolatek, jest szansa, że wyciśnie jeszcze z centymetr lub dwa ponad zaplanowany wzrost (przyjmuje się z grubsza, że mężczyźni kończą dojrzewać ok. 21-go r.ż.). Jednak osoby starsze nie mają już zbyt wielkiej szansy. U dwudziestoparolatka testosteron nie wpłynie w żadnej sposób na wzrost.

Wielu transseksualistów marzy o przyjmowaniu hormonu wzrostu, żeby czuć się lepiej ze swoim wyglądem. Niestety, nie jest to dobra opcja. Jako osoba, która miała zbyt późno zdiagnozowany lekki niedobór hormonu wzrostu, mogę się z wami podzielić informacjami prosto z frontu. Otóż hormon ten - jeśli ma widocznie wpłynąć na wzrost - powinien być podawany dość wcześnie, najpóźniej w wieku podstawówki lub początku gimnazjalnym.  W wieku osiemnastu lat jest już raczej za późno. Poza tym należy pamiętać, że ma on wpływ nie tylko na wzrost, ale też na wielkość organów wewnętrznych czy insulinoodporność. Przyjmowanie go bez wskazań (jeśli organizm naturalnie ma go wystarczająco) grozi powikłaniami, np. cukrzycą typu 2., nadciśnieniem, przerostem narządów (m.in. serca i wątroby), wyolbrzymieniem nosa, uszu, żuchwy i języka, szparami między zębami, nadmierną potliwością, bolesną deformacją kości i stawów. Jak widać, nie jest to magiczny środek na postawną sylwetkę.

Często jednak się słyszy, że ktoś urósł albo powiększyła mu się stopa. Skąd to się bierze? Pierwszą i najczęstszą przyczyną jest zwykłe koloryzowanie. Noszenie za dużych butów jest dość popularnym działaniem wśród transseksualistów, którzy albo nie są w stanie znaleźć męskich butów na swój rozmiar, albo chcą udawać, że mają większe stopy. Należy pamiętać, że przyjmowanie testosteronu znacząco wpływa na samopoczucie leczonego, w tym także jego pewność siebie. Zaczyna się prostować, dbać o sylwetkę, obserwować swój organizm. W ten sposób może wykorzystywać pełnię swojego wzrostu, wcześniej "traconego" przez ciągłe garbienie się i pragnienie bycia niezauważalnym ("kurczenie się w sobie").

Co w takim razie zrobić, żeby czuć się lepiej? Zaakceptować siebie. Nic nie jest ważniejsze. Jest wielu genetycznych (cispłciowych) facetów, którzy nie dobijają do 170cm. Rozejrzyj się kiedyś w autobusie lub na jakimś masowym wydarzeniu. W oczy zawsze najbardziej rzucają się piękni, wysocy panowie, ale spróbuj zauważyć także tych, który odbiegają od stereotypu młodego boga. Zdziwisz się, jak często "zwykli" faceci borykają się z problemami typowymi dla transseksualistów: niski wzrost, małe stópki, słaby zarost, wysoki głos, trądzik... Jest spora szansa, że gdybyś urodził się mężczyzną, to i tak byłbyś niski. To może być problem, który wyszedł tylko przy okazji transseksualizmu, a nie był nim spowodowany. Jeśli mimo to chcesz trochę stuningować swoją sylwetkę, możesz sięgnąć po specjalistyczne obuwie lub wkładki, które dodadzą ci do 5cm. Można je znaleźć w zagranicznej części Internetu.

Zalety bycia niskim:

• wzrok na poziomie pięknych klat i jędrnych biustów,
• możliwość korzystania ze zniżek uczniowskich mimo bycia dwudziestoparolatkiem,
• każde ubranie można skrócić, nie każde można przedłużyć,
• wygoda w każdym łóżku, ciasnej kabinie samolotu czy zatłoczonym przedziale,
• starter do rozmowy na zakupach: "Czy możesz mi podać xxx z górnej półki?" plus dobry widok na dolne (tańsze!) półki
• azjatyckie bindery pasują lepiej niż na wysokich ludzi,
• możliwość kupowania nie tylko na dziale dla dorosłych, ale także młodzieżowym - taniej + większy wybór,
• mały penis wydaje się większy, kiedy jest się niskim,
• w razie ataku terrorystycznego łatwiej się schować,
• zrzucenie/przybranie paru kilo jest wystarczające do zmiany całej sylwetki,
• brak zagrożenia ze strony niskich framug/przejść,
• używanie wyższych ludzi jako osłony od słońca lub wiatru.